Hyde Park

jeździł na swojej desce po hyde parku, paląc skręta i słuchając muzyki z mega fajnych i dużych sennheiserów, które sobie dzisiaj kupił.

a ona wracała do domu, zastanawiając się co dzisiaj zje na kolację i grzebała w torbie szukając telefonu, który ukrył się pod stertą bardzo potrzebnych rzeczy. właściwie to była trochę zła, że znowu wypadł jej z tej specjalnej, małej kieszonki i zastanawiała się, co za idiota robi tak nieużyteczne rzeczy, kiedy poczuła, że zderza się z czymś twardym i nie wiem, czy był to julien, czy jakiś słupek! xd

...czy penis juliena. okej, żarcik. pewnie wpadła na juliena, a skoro był na desce, poleciał do tyłu, a deskorolka odjechała do przodu, co zaowocowało nieprzyjemnie stłuczoną kością ogonową i kolejnymi otarciami, tym razem na nadgarstkach. aż zdjął słuchawki, zahaczając je na szyi i rzucił alex zirytowane spojrzenie - patrz jak chodzisz - burknął, bo kiedy coś go bolało, zaczynał zrzędzić. strach pomyśleć co będzie, kiedy się zestarzeje.

- o jezusie! - odskoczyła do tyłu o mało nie wywracając się na desce, która pojechała do przodu tuż obok jej nóg i zakryła usta dłonią, patrząc lekko przerażona na juliena, bo chociaż nie wyglądał, jakby miał sobie coś złamać, to zrobiło jej się przykro, że wywrócił się przez nią. - strasznie cię przepraszam - powiedziała, puszczając mimo uszu jego niemiłą uwagę i spojrzała przez ramię za deską, która zatrzymała się kawałek dalej. - wszystko w porządku? - zapytała, nie wiedząc, co właściwie robić. chciała pomóc mu wstać, ale bała się, że ją odepchnie i ona jeszcze niechcący urazi jego męską dumę! stała tak więc jak sierota, patrząc na niego z góry. - pomóc ci? - zapytała w końcu, robiąc krok w przód w jego stronę.

pozbierał się po chwili, kiedy jeszcze siedząc na chodniku poruszył nieznacznie każdą kończyną, sprawdzając czy faktycznie niczego nie złamał. odetchnął z ulgą, otrzepując tyłek, bo skończyło się na startych nadgarstkach. w przeciwnym razie chyba by się powiesił z nudów, bo jazda na desce zajmowała osiemdziesiąt procent jego dziennych zajęć - nie, dzięki. to znaczy wszystko w porządku. a z tobą? - zagadnął, schylając się po deskę, którą oparł o granatowego conversa.

odetchnęła z ulgą, kiedy powiedział, że wszystko w porządku, bo pewnie obwiniałaby się o to, że zrobiła mu krzywdę i w ramach odkupienia swoich win nachodziłaby go codziennie, przynosząc ciepły rosołek i pomagałaby mu gdyby nie mógł sobie z czymś poradzić!
- to dobrze - skomentowała nawet, uśmiechając się łagodnie, po czym spojrzała po sobie, żeby sprawdzić, czy jest cała, czy czasem nie rozdarła sobie czegoś, co byłoby jednak trochę dziwne, gdyby tak się stało. w każdym razie po szybkich oględzinach stwierdziła, że wszystko dobrze i na swoim miejscu. - jestem cała - odparła, wzruszając ramionami i pomyślała, że jedyne, co mogła sobie potłuc to czoło o twarde ramię juliena!

szkoda, że nie był cullenem i nie mógł czytać jej w myślach, bo wtedy symulowałby jakąś kontuzję, żeby trochę ją wykorzystać w roli gosposi - świetnie. w takim razie skoro oboje jesteśmy cali, a już na siebie wpadliśmy... może gdzieś się wybierzemy? chyba, że zmierzasz właśnie do swojego chłopaka, wtedy nie zawracam ci głowy - uniósł ręce w obronnym geście, uśmiechając się wesoło. przy okazji chciał wybadać czy alex jest dostępna na ewentualne baraszkowanie w jej/jego sypialni.

- zmierzam do swojego domu z zamiarem zrobienia kolacji. jesteś może głodny? - zapytała, wykluczając możliwość spotkania z zaborczym chłopakiem, który mógłby dać julienowi wpierdol za samą rozmowę z alex. uśmiechnęła się uroczo, chociaż zaprosiła go do siebie spontanicznie wcale tego nie żałowała. nie wyglądał na mordercę, czy gwałciciela, a jakąś dobrą kolacją mogła mu wynagrodzić jego zadrapania na łokciach, które pewnie by mu podmuchała, gdyby byli w bliższych kontaktach, a tak to będzie musiał się jedynie zadowolić jej przyjemnie gładkimi i zadbanymi dłońmi, które mu je opatrzą!

zastanowił się przez chwilę, uśmiechając do alex i kiwając głową - właściwie i tak miałem jechać do jakiegoś maka, więc skorzystam z twojego zaproszenia - po czym pewnie do niej poszli, gdzie zaczniesz.

przyszedl tu po zajęciach, pewnie nie miał nic zadane więc cieszył się chwilą świeżego powietrza. zapalił papierosa, bo był w stresie przed egzaminem, ale większy stres przyprawia go wizyta jego mamy u niego, znów będzie się czepiać, że nie sprząta wzorowo w domu.

alex równiez wracała z uczelni, przeglądając swoje zdjęcia, które po drodze odebrała od fotografa, bo nadal nie posiadała własnej ciemni, a ta w szkole wcale nie była taka świetna, jak ją zachwalali. miała pełno zdjęć matthew, co przygnębiało ją niezmiernie, więc miała smutną minkę, która przerodziła się w załamanie i panikę, kiedy wpadło w nią dziecko na rolkach, a zdjęcia wypadły jej z rok i wiatr zaczął je porywać.
- o nie! nie nie nie nie... - pozbierała pospiesznie zdjęcia, które jeszcze leżały na chodniku, a później rozejrzała się dookoła, żeby zlokalizować te, które odfruneły i móc za nimi pobiec.

czujna uwaga vincenta nie spała. zauważył problem dziewczyny i rzucił się z papierosem w dłoni do pomocy w zbieraniu, sam dzieciak uciekł. pewnie miał sprawną lewą dłon, zebrał zaledwie kilka zdjęć ale i tak czuł się bohaterem.
- och, proszę. - podał alex jej zdjęcia i uśmiechnął się, po czym skomentował - rodzice mają czasu uczyć dzieci kultury, ale na szczęście byłem ja - powiedział nieskromnie zaciągając się i przedstawił się - vincent, miło mi - przełożył papierosa w lewą dłoń i wyciągnął prawą na przywitanie

pewnie nie zdążyła złapać większości zdjęć, które jej odfrunęły, bo była za niska i skakanie za nimi w niebo nie szło jej dość dobrze. w każdym razie, kiedy vincent podszedł z kilkoma, które udało mu się zebrać, uśmiechnęła się do niego z wdzięcznością.
- dzięki - zabrała swoje zdjęcia, które schowała do koperty i torby nie chcąc ryzykować utraty reszty! - to miłe, że są tacy dżentelmeni - uśmiechnęła się z rozbawieniem, bo jego skromność była miażdżąca. - alex, jeszcze raz dzięki - uścisnęła jego dłoń swoją drobną i zadbaną, uśmiechając się łagodnie.

uśmiechnął się, po czym zobaczył, która jest godzina, pewnie przegapił porę herbatki ale cóż. pewnie czuł się w tym momencie jak superman, poza tym go pochwaliła więc samoocena +10.
- nie ma za co. ważne, że ci się nie pobrudziły.. chyba, że nie zauważyłem - powiedział, pewnie oglądając zdjęcia w jej rękach - och, żebyś się przekonała, że jestem dżentelmenem musiałabyś się dać zaprosić na herbatę, lub kawę, jak wolisz. chyba, że twój mężczyzna będzie zazdrosny o wybawiciela jego zdjęć! - na pewno vince nie był taki głupi, by tego nie zauważyć, co lub kto był na zdjęciach które znajdowały się w jego dłoni.

- nie, nie. są czyste - powiedziała, uśmiechając się łagodnie, bo musiałaby wywołać je jeszcze raz, gdyby się pobrudziły. była perfekcjonistką xd otworzyła usta i zamknęła je, kiedy wspomniał o matthew, który był na zdjęciach. miała wrażenie, że zalała się rumieńcem, ale tak się nie stało, a nawet jeśli, to mogłaby to zrzucić na zimną pogodę! sama nie wiedziała, czy powinna się zgodzić, po tym, co wydarzyło się między nią, a mattem, ale z drugiej strony to tylko kawa lub herbata. - hm.. myślę, że nie - powiedziała, choć wcale nie była tego taka pewna, po czym uśmiechnęła się do vincenta łagodnie i pstryknęła mu słocią focie swoim aparatem, który wyciągnęła w między czasie, bo musiała uwiecznić jego cuuuuuuuuuudne oczy! <3

pewnie wyszczerzył się do zdjęcia ale jego bananowe uśmiechy wyglądały zawsze bosko na zdjęciach. uśmiechnął się teraz specjalnie dla niej, po czym zaproponował
- no więc, idziemy? znam fajną kawiarnię - poszli i zaczynam