alex

posłusznie zaczynam! więc przyszli do jej mieszkanka, zakładam, że po drodze zdążyli się sobie przedstawić. alex już kiedy wchodzili po schodach, ponieważ winda się zepsuła i jeszcze jej nie naprawili, zaczęła szukać kluczy od mieszkania, przez co o mało nie wywróciła się na ostatnim stopniu.

bóg ci w dzieciach wynagrodzi, haha. nie wywróciła się, bo julien przytrzymał ją pewnie w ostatniej chwili, widząc jak się zachwiała. uśmiechnął się pod nosem, opierając ramieniem o ścianę obok dzwonka do drzwi, kiedy znaleźli się na odpowiednim piętrze, pod drzwiami mieszkania alex - musisz trochę bardziej uważać, bo w końcu coś sobie zrobisz - mruknął, bo już drugi raz zrobiła na siebie nieświadomy prawie zamach.

załamałaś mnie ;c mogłaś powiedzieć, że w butach! uśmiechnęła się do niego z wdzięcznością, bo raczej nie marzyła o złamanym nosie, czy wybitych jedynkach, bo całkiem lubiła swoje jedynki i nosek też!
- mhm.. będę mieć to na uwadze - uśmiechnęła się całkiem uroczo i to nieświadomie, po czym otworzyła drzwi i weszła do środka, uprzednio wyciągając klucze z zamka. - wchodź - zaprosiła go, zostawiając otwarte drzwi i rzucając klucze na szafkę w przedpokoju, wcześniej nawet zapalając światło, bo pamiętała, że julien nie zna jej mieszkania na pamięć! rozebrała się i stanęła w drzwiach do kuchni. - no dobra.. to co chcesz na kolację? - zapytała zagryzając dolną wargę, bo ona nie miała dzisiaj żadnej inwencji!

wszedł więc do środka, bo był wampirem i mógł przekroczyć jej prób dopiero za zaproszeniem, taki żarcik roku... okej, zamknął za sobą drzwi. na wszelki wypadek na zasuwę, gdyby jednak okazało się, że alex przemilczała sprawę swojego chłopaka, który ukamienowałby go za bliższe kontakty z jego dziewczyną. zrzucił z ramion swoją jeansową kurtkę, którą odwiesił w przedpokoju i ruszył za alex do, jak mu się wydawało, kuchni. i miał rację - hm, a co mi zaproponujesz? - zagadnął, bo nie miał jakichś pomysłów na... mogli zadzwonić do katarzyny herman.

sorry, że tak długo, ale koleżanka dzwoniła
- liczyłam na jakiś twój pomysł - przyznała się bez bicia, po czym podeszła do lodówki, którą otworzyła. była wyposażona w stu procentach, bo dzisiaj rano zrobiła zakupy, więc julien nie musial się martwić, że alex akurat nie będzie miała składników do jego dania, na ktore będzie miał ochotę! - no, bo nie wiem.. - powiedziała, zamykając lodówkę i odwracając się w jego stronę z bezradnym wyrazem twarzy. nie miała dzisiaj ochoty na nic konkretnego, więc miała problem z wybraniem czegokolwiek.

-hm - zastanowił się nad tym na co miałby ochotę, ale nie przychodziło mu do głowy nic poza chińskim żarciem albo pizzą, jednak alex nie miałaby jak się przy tym wykazać, więc w końcu wysilił mózg i zaproponował - może jakiś makaron? pozostawiam ci do ustalenia składniki - uśmiechnął się, opierając tyłkiem o blat i spoglądając na dziewczynę wzrokiem pluszowego misia - właściwie nie pogardziłbym piwem, albo czymkolwiek do picia - zafalował brwiami.

pewnie sama w ostateczności zaproponowałaby pizze, albo też chińszczyznę, ale w sumie wtedy nie mogłaby mu się pochwalić swoimi zdolnościami kulinarnymi, które były całkiem dobre, więc było się czym chwalić!
- okej - kiwnęła głową, zastanawiając się, co takiego zrobić z makaronu i chwilę później, kiedy wyciągała z lodówki piwo dla juliena, wiedziała już, co zrobi, chociaż ja nie wiem, co to było, bo przyznam się otwarcie, że nie mam inwencji do wymyślania posiłków dzisiaj, toteż będzie to coś smacznego na pewno! wręczyła piwo julienowi i zaczęła wyciągać potrzebne jej składniki. - jak twoje łokcie? - zapytała, bo pewnie martwiła się, że dostanie zakażenia!

pewnie penne z suszonymi pomidorami, orzeszkami piniowymi i kozim serkiem, bo to moje ulubione . julien pewnie zdążył zapomnieć o swoich łokciach, więc kiedy alex o nie zapytała, na moment odstawił piwo, żeby je obejrzeć - chyba całkiem w porządku - odparł więc, pokazując jej zadrapania, w których był pewnie żwirek, fuj - może skoczę to przemyć - stwierdził po chwili zastanowienia, podnosząc się z miejsca - gdzie jest łazienka? - zapytał, bo nie chciał błądzić jej po mieszkaniu, bo znając swoje szczęście najpierw trafiłby do szafy, czy nie wiadomo gdzie.

okej, wiec to właśnie zrobiła! xd spojrzała na jego łokcie przez ramię, bo stała do niego tylem, dzięki czemu mógł oglądac jej zgrabny tyłek i zmarszczyła lekko brwi, bo ten żwirek wcale fajnie nie wyglądał.
- mhm, dobry pomysł - przyznała, bo sama miała to zaproponować, ale jak widać to nie pierwszy raz juliena, więc wiedział, co robić! - chodź, zaprowadzę cię - powiedziała, bo z jej tłumaczeniem tym bardziej trafiłby do szafy w jej sypialni, a nie łazienki, toteż pociągnęła go za rękę całkiem delikatnie jak na kobietę przystało i skierowała się razem z nim do łazienki, którą mu wskazała, kiedy stanęli przed drzwiami. - jesteś pewien, że sama woda wystarczy? - zapytała, stojąc w progu, kiedy julien wszedł do środka.

-jasne - odpowiedział, wzruszając ramionami i ponownie zerknął na łokieć, co musiało wyglądać zabawnie, bo ledwo co widział i gimnastykował się, żeby jakoś to zmienić - chyba, że masz jakiś opatrunkowy plaster - dodał po chwili, przysiadając na brzegu wanny i opierając się o nią rękami, jednocześnie spoglądając na alex i posyłając jej zabawne uśmiechy - właściwie możesz też podmuchać i pocałować, żeby przestało boleć - przewrócił oczami i zaśmiał się pod nosem, bo taki z niego krejzolek.

- mam - powiedziała zadowolona z siebie, że posiada takie rzeczy jak plaster opatrunkowy i nawet woda utleniona, ale nie proponowała jej julienowi, bo nie wiedziała, jakim naprawdę twardym jest mężczyzną xd podeszła więc do szafki, w której miała apteczkę i wspięła się na paluszki, żeby sięgnąć po plastry, z którymi podeszła do juliena. - moja wina. mogę ci podmuchać - powiedziała, uśmiechając się łobuzersko i usiadła na jego kolanku, wyciągając jeden plaster. - dawaj - powiedziała i czekała, aż zegnie łokieć, żeby mogła podmuchać i ucałować! z niej jednak był większy krejzolek xd

-chyba jeszcze trzeba to przemyć - mruknął, marszcząc brwi - nie chcę, żeby któregoś wieczoru odpadły mi łokcie... to na pewno nic przyjemnego - pokiwał głową z przejęciem, po czym znowu zaśmiał się pod nosem, podsuwając alex łokieć pod nosek, żeby podmuchała. wolałby dmuchnąć ją xd, ale starał się rozegrać to powoli, żeby jej nie spłoszyć. objął ją przy okazji ramieniem, żeby nie spadła mu z kolana, szczególnie jeśli już wiedział, że bywa niezdarna.

no to pewnie jednak wzięła ze sobą oprócz plastrów jeszcze wodę utlenioną, śmiejąc się z jego sucharka! ;x pod nosem. dobrze, że starał się to rozegrać powoli, bo wyleciałby tak szybko z jej mieszkania, jak spadł ze swojej deski, tylko z jeszcze większym impetem ;d uśmiechnęła się pod nosem, kiedy podsunął jej łokieć i podmuchała go, pocałowała, a później polała wodą utlenioną, co musiało mimo wszystko zapiec. złe z niej dziewczę, chociaż w sumie w jakiś sposób odwróciła uwagę juliena od nieprzyjemnej części, która musiała nadejść. - drugi też? - zapytała, nalepiając plaster na ranę.

pewnie zacisnął ząbki, żeby nie wydać z siebie żadnego kompromitującego dźwięku, bo piekło jak cholera... jak zawsze. woda utleniona to suka. w każdym razie julek zastanawiał się czy nie skłamać i powiedzieć, że drugi obejdzie się bez przemywania, ale że twardym trzeba być, nie mientkim, tylko skinął głową - taa, drugi też. hm, alex... nie rozgotowałaś przypadkiem makaronu? - zapytał, spoglądając na nią jednocześnie rozbawiony i zainteresowany, bo niewykluczone, że go nastawiła zanim przyszli do łazienki.

udawała, że nie widzi jak zaciska ząbki, bo przygląda się białym bąbelką, które powstawały przy odkażaniu jego łokcia na ranie. wydało jej się to całkiem fascynujące, bo czasami zachowywała się, jak odkrywczy pięciolatek. przesiadła się na drugie kolano juliena, żeby było jej wygodniej i w momencie, w którym polała jego ranę, zerwała się na równe nogi. - o jezu! - pisnęła, bo faktycznie zostawiła włączony makaron, więc wybiegła z łazienki, wcześniej wrzucając plastry do umywalki. nie, żeby w korytarzu o mało się nie wywróciła na własnych nogach przez śliską podłogę i swoje tęczowe skarpetki, które miała na stopach. dojechała na nich pod kuchenkę i wyłączyła gaz. wyjęła jeden makaron i stwierdziła z rozżaleniem, że jest rozgotowany! ;c

julien parsknął śmiechem, obserwując z zafascynowaniem jak szybko człowiek jest w stanie wstać i wybiec z pomieszczenia w momentach takich jak ten. wyjął plastry z umywalki, samodzielnie dokańczając ceremonii opatrywania ran i wyszedł z łazienki, gasząc za sobą światło. sam na szczęście się nie ślizgał na swoich skarpetkach, które nie miały dziur jak te sida ze skinsów, ani nie były z dwóch różnych parafii, bo i tak się ludziom zdarza. mi czasami też jak się spieszę, hihi - i jak? - zapytał, wchodząc do kuchni i zaglądając alex przez ramię. zmarszczył brwi, przyglądając się makaronowi krytycznym okiem - hm, może zamówimy chińszczyznę? - zarzucił luźną propozycję.

była zrezygnowana, bo pierwszy raz rozgotowała makaron. to wszystko wina juliena! podrapała się po skroni, odwracając w jego stronę, przez co znalazła się pół centymetra od niego. nie wiedziała, że jest, aż tak blisko niej, więc zamrugała kilkakrotnie rzęsami i zadarła lekko podbródek, żeby spojrzeć mu w twarz, bo kiedy tak stała, to mogła oglądać jego kawałek brody.
- chińszczyzna brzmi nieźle - stwierdziła, kiedy udalo jej się pozbierać wszystkie myśli i przypomnieć, o co właściwie pytał, bo kiedy znalazł się tak blisko w tym momencie, to straciła cały wątek!

-świetnie - stwierdził zadowolony, bo wcześniej już pisałam o tym, że miał ochotę na chińskie jedzenie, także rozgotowany makaron jakoś szczególnie go nie zmartwił. wyszczerzył się też szeroko, kiedy wyłowił zmieszanie dziewczyny spowodowane maleńką odległością jaka ich w tym momencie dzieliła. nie odsunął się ani na milimetr, przyglądając jej z góry i stali tak jakiś czas, dopóki nie stwierdził, że koniec tego znęcania się nad bogu ducha winną alex - nawet mam zapisany w telefonie jakiś numer do chińskiej knajpki - mruknął, sięgając do tylnej kieszeni po swój telefon, ale raczej sobie z niego nie skorzysta, bo zmarł śmiercią tragiczną, kiedy na niego upadł. ups. zmarszczył brwi - cholera.

mógł ją spokojnie pocałować, bo była lekko skołowana, więc raczej by go nie odepchnęła!
- to dobrze - powiedziała, chociaż ona tez miała, bo nie raz dzwoniła, ale kiedy zobaczyła jego zmarły telefon, to otworzyła usta, jak rybka bez wody, a później je zamknęła, uświadamiajac sobie, że wygląda mało inteligentnie. - o kurcze - mruknęła, a jej poczucie winy wzrosło 237824782 razy! zagryzła dolną wargę, czując się trochę bezradnie. - masz na niego gwarancję? - zapytała, wyciągając telefon z tylnej kieszeni swoich rurek, bo magicznie się tam znalazł i przypomniała sobie, że właśnie tam go wkładała, kiedy wychodziła z domu i to dlatego nie mogła znaleźć go w torbie, pozdrawiam ją xd zaczęła szukać numeru telefonu do chińskiej knajpy.

haha, osiągnęła rekordowy poziom nieogarnięcia, już ją lubię xd - mam nadzieję - zaśmiał się, aczkolwiek szczerze mówiąc nie było mu do śmiechu, bo chociaż jego blackberry miało sto lat, był z nim związany emocjonalnie, a poza tym nie bardzo mógł pozwolić sobie na nowy, bo dalej nie pogodził się z ojcem i żył z pieniędzy, które podsyłała mu młodsza siostra, ale fail. postanowił jednak nie zawracać sobie tym głowy teraz, a później, jak już wróci do domu - może odżyje - stwierdził, żeby zmniejszyć poczucie winy alex. odsunął się, sięgając po swoje piwo, o którym sobie w tej chwili przypomniał.

ona pewnie wiedziała, co do dnia, kiedy kończy jej się gwarancja, bo nie jest taka jak ja, że idzie oddać telefon do naprawy i to bez gwarancji, dodatkowo nawet nie wiedząc, czy jeszcze ją ma! ona troszczyła się o swój telefon, a nie sprawiała, że lądował w metrowej fosie. zawsze miała go przy sobie, chociaż nie zawsze wiedziała gdzie ;d
- jasne - mruknęła, podnosząc wzrok znad telefonu. - to co ci zamówić? - zapytała i podeszła do parapetu obok stołu, skąd wzięła ulotkę knajpy, do której dzwoniła i podsunęła ją julienowi, gdyby nie wiedział na co ma ochotę. zapobiegawcze dziewcze.

rzucił pewnie nazwą jakiegoś makaronu z krewetkami i groszkiem cukrowym, dorzucając gratis seksowny uśmiech, dalej stojąc oparty tyłkiem o blat z butelką piwa w dłoni. sączył je leniwie, obserwując alex, rozmawiającą przez telefon. właściwie czuł się trochę jakby znali się od zawsze, a nie pięciu minut. może trochę go to skołowało i z tego względu, niewiele myśląc, odstawił butelkę i przysunął się do dziewczyny, obejmując ją w talii i całując namiętnie w środek ust. nie obchodziło go nawet to, że dalej rozmawiała przez telefon z nieogarniętą chinką.

wzięła to samo, bo czytał w jej myślach i miała właśnie na to ochotę, a tak naprawdę ja dalej nie mam głowy do jedzenia xd starała się wytłumaczyć nieogarniętej chince po raz setny, co zamawiają i gdzie powinni to dowieść, kiedy julien znalazł się przy niej w mgnieniu oka, objął ją w talii i pocałował. była tak zaskoczona, że aż wypuściła telefon z dłoni, który z hukiem upadł na podłogę, a do jej uszu już nawet nie dobiegały pytania chinki, bo zaczęło jej szumieć jak po alkoholu. oddała impulsywnie pocałunek julienowi, wcale nie mysląc o tym, co robi i że właściwie poznali się jakieś kilka godzin temu!

ucieszył się, że odwzajemniła pocałunek, a nie na przykład rozbiła mu głowę telefonem i uciekła, także przycisnął ją do siebie jeszcze bardziej, układając nad jej tyłkiem i drugą rękę, całując alex namiętnie, wprawnie i przyjemnie, bo pewnie był na kursie dobrego całowania, ok nie, urodził się z tym. haha. pomyślał sobie, że chyba nici z jedzenia, ale w tym momencie jakoś przestało się to dla niego liczyć. posadził alex na blacie, przesuwając dłonią po jej smukłym udzie.