Trafalgar Square

mathilde siedziala na schodach zupelnie zaczytana w artykul o operacjach plastycznych w nowym wydaniu jakiegos typowo damskiego magazynu, pewnie cosmo czy cos, dzierzac w dloni butelke zielonej nestea, z ktorej to raz na jakis czas popijala, o.

max przechodzil tamtedy, bo pewnie postanowil sie dzisiaj wybrac do urzedu, zalatwic jakas wazna sprawe, jednak pewnie nie ogarnal ze jest niedziela i wszystko jest dzisiaj nieczynne. to troche spsulo mu humor. po drodze do domu planowal zakupic sobie jakas flaszke i osuszyc ja przy jakims psychologicznym filmie. pewnie byl tak samo zamyslony, co mathilde zaczytana, wiec wpadl na nia na tych schodach - jezu, przepraszam, nic ci nie jest? - zapytal, zerkajac na dziewczyne.

tilda przestraszyla sie okrutnie, pewnie naprawde niewiele brakowalo, zeby dostala zawalu z tego wszystkiego, wstala wiec i z oburzeniem oraz wzrokiem pelnym mordu zaczela - co ty sobie kurwa myslisz czlowieku? slepy jestes? nie widzisz jak leziesz? - zacisnela usta, zeby nie dodac juz niczego wiecej. miala wciaz okropnego kaca i od rana dosc kiepski humor, cala ta sytuacja byla wiec idealnym pretekstem zeby troche sie na kims wyladowac. max mial pecha, ze padlo akurat na niego!

zmarszczyl brwi, kiedy mathilde zaczela pyskowac. nie spodobalo mu sie to za bardzo. nie nalezal do ludzi, ktorzy lubia pyskate panienki - moze sie troche uspokoisz, co? chyba az takich ciezkich obrazen nie odnioslas, zeby na mnie naskakiwac. a poza tym przeprosilem. - oznajmil chlodno i stanowczo, nie unoszac glosu. - nie wpadlem przeciez na ciebie specjalnie, zamyslilem sie - pewnie zmrozil ja troche spojrzeniem.

westchnela ciezko i zreflektowala sie, ze takie zachowanie nie pasuje do wizerunku milej dziewczynki jaki caly czas kreuje. odgarnela wlosy za uszy, robiac juz znacznie bardziej potulna minke. - uh, przepraszam, troche mnie ponioslo. raczej nie zdarza mi sie naskakiwanie na obcych ludzi na ulicy. i nawet nic mi nie jest, wiec, hm, no wlasnie. - zajaknela sie lekko.

- w porzadku, kazdemu moze sie zdarzyc kiepski dzien - mruknal, pewnie rowniez dla niego ten dzien zaliczal sie jako gorszy, chociaz w jeggo przypadku gorszym dniem byl chyba kazdy, bo pewnie walczyl z jakas ciezka depresja, czy innym paskudztwem, a na dodatek byl alkoholikiem ;p wyciagnal z kieszeni paczke fajek i wsunal jednego w kacik ust i zapalil, po czym przysunal dziewczynie paczke pod nos, zeby sie poczestowala.

poczestowala sie oczywiscie i grzecznie podziekowala, po czym wyciagnela swoja ladna zippo z torebki i odpalila nia papierosa. - jaki kiepski dzien, po prostu mam kaca i jestem niesamowicie przez to rozdrazniona. ale i tak mnie to nie usprawiedliwia! - poslala maxowi uroczy usmiech i delikatnie przygryzla warge, bo jak to mathilde, nie mogla nie zauwazyc, ze max jest przystojny. chociaz w jej ocenie mial jakies czterdziesci lat, trojke dzieci, gruba zone i blond kochanke na koncie. popatrzec mogla. spojrzala jeszcze na jego dlon w poszukiwaniu obraczki, he he.

na szczescie mial 10 lat mniej niz myslala, bo co jak sto, moze nie wygladam na 20 lat, ale na pewno nie tez na 40. sam jest chyba jakos tak po 30, czy cos. tak czy siak problem zony mial juz za soba, bo skoro byl rozwodnikiem, to obraczki nie mial, a co do tych dzieci to sie jeszcze zastanowie xd - rozumiem. tez dzisiaj przechodze przez kaca - czyli dla niego dzien jak codzien. - maximilian - przedstawil sie, odpowiadajac usmiechem na usmiech dziewczyny. zw!

- no widzisz, cierpimy wiec razem, jak uroczo. - usmiechnela sie jednokacikowo, bo nie bylo to jednak ani zbyt mile, ani nawet zabawne wiec no - oh, no tak, glupia ja, jak moglam sie jeszcze nie przedstawic. mathilde. nice to meet you, mimo okolicznosci. i w ogole, rozumiesz. - dodala jeszcze nieco bardziej radosnie. a ja zapomnialam polskiego odpowiednika nice to meet you, borze, jaka jestem tepa (albo jestem multicultural bastard, pozdro lajki na fejsie).

- w takim razie moze dasz sie zaprosic na jakas kawe? oczywiscie jesli nie amsz zadnych innych planow na wieczor - zaproponowal. mimo iz byl raczej samotnikiem i introwertykiem, to lubil czasem spedzic troche czasu w czyims towarzystwie. zwlaszcza jesli to towarzystwo bylo ladne i mialo nogi do0 samej szyi. max byl tylko facetem, wiec lubil sie czasami zabawic z mlodym mieskiem, zwlaszcza, ze od jakiegos czasu byl single lady.

single lady xd....... mathilde planowala co prawda zadzwonic do jednego ze swoich chloptasiow na telefon, jak to ladnie lubila ujmowac, ale trudno, kawa w towarzystwie maximiliana wydawala jej sie w tym momencie zdecydowanie lepsza opcja. - hm, no jasne, czemu nie. - usmiechnela sie, kiwajac glowka.

no i poszli, gdzie mozesz zaczac. ogolnie to z gory soraski za zaplon, ale jem kolacje ;p

okej wiec matthew siedzial przy jednej z fontann, obserwujac przewijajacych sie wszedzie ludzi i zastanawiajac sie, czy aby na pewno dobrze robi. wciaz nie byl pewien decyzji jaka podjal i mial niesamowity metlik w glowie. ale coz, nie mogl odwlekac tej rozmowy w nieskonczonosc, a czul, ze im wiecej czasu ma na przemyslenia, tym bardziej nic juz nie wie.

alex przyszła z mocno bijącym sercem, bojąc się tego, co matthew ma jej do powiedzenia. można powiedzieć, że była wręcz śmiertelnie przerażona. cieszył ją jednak fakt, że ma zamiar powiedzieć jej to w miejscu publicznym, bo nie dojdzie do żadnej upokarzającej sceny z jej strony, jeśli usłyszy coś na co nie będzie przygotowana. rozejrzała się i kiedy zobaczyła matta przy jednej z fontann, podeszła do niego.
- hej - uśmiechnęła się nieznacznie. okropnie się za nim stęskniła i najchętniej, to wpadłaby w jego ramiona, ale jedyne, co zrobiła, to usiadła obok niego na fontannie.

o sorki, szukam przepisu co zrobic na obiad i sie zapomnialam xd anyway, matt kiedy zobaczyl alex usmiechnal sie do niej wyjatkowo przyjaznie, bo mimo wszystko cieszyl sie, ze ja widzi i bardzo sie za nia stesknil przez te kilka dni. - czesc. ugh, kurcze, nie wiedzialem, ze to bedzie tak stresujace. - zaczal, chociaz mial dosc spory problem z dobieraniem slow w tej sytuacji, nie do konca wiedzial nawet, co powiedziec, jak zwykle. - wiesz co, wydaje mi sie, ze mialem wystarczajaca ilosc czasu, zeby to sobie wszystko poukladac. chociaz dalej nie jestem pewny tego, co robie, to mysle, ze to najodpowiedniejsze wyjscie, alex - mowiac to zlapal ja niesmialo za dlon i spojrzal jej gleboko w oczy. - nie chce cie stracic.

kiedy się uśmiechnął, wlał w jej serduszko nadzieję, że może wcale nie chcę jej powiedzieć, że jest największą dziwką w londynie i nie chcę jej znać, ale z drugiej strony starała się też nie robić sobie zbędnych nadziei, bo nie ma to jak rozczarowanie. wstrzymała powietrze, kiedy zaczął mówić, a jego czuły gest odebrała jako próbę przygotowania jej do najgorszego, żeby przypadkiem nie zrobiła żadnej sceny przy wszystkich ludziach, których ogarnęła kątem oka i aż zrobiło jej się gorąco, że aż tyle wciąż ich tutaj było. spięła wszystkie mięśnie, gotowa na najgorsze, kiedy powiedział, że nie chcę jej stracić. poczuła, jak całe napięcie z niej uchodzi, a łzy radości napływają jej do oczu. - matt - wyszeptała i przytuliła się do niego. - tak bardzo cię kocham.

objal ja czule i wsunal nos miedzy jej wlosy, po czym ucalowal ja w czolko. - nie umiem sie na ciebie gniewac, to wszystko bez ciebie staje sie zupelnie bezsensowne, wiesz? mam tylko nadzieje, ze bede umial ci na nowo zaufac. - bedzie pewnie trudno, jako ze matt jest strasznym zazdrosnikiem i panikarzem, ale coz zrobic! w kazdym razie odczul niesamowita ulge, ze maja to juz za soba, i radosc, ze chyba jedyna dziewczyna, ktorej pozwolil sie do siebie tak bardzo zblizyc, i ktora ostatnio stala sie najwazniejsza osoba w jego zyciu, jest wreszcie w jego ramionach!

- ja też nie wyobrażam sobie tego wszystkiego bez ciebie - wyszeptała, gładząc kciukiem jego policzek. - wiem, że będzie trudno.. ale damy sobie radę - powiedziała i pomyślała o julienie, na którego ostatnio nieustannie wpadało, co niezbyt ją cieszyło. no, coż.. jakoś będzie musiała zacząć go unikać, bo nie chciała, żeby matthew pomyślał, iż wodzi go za nos, bo w końcu wcale tak nie było i naprawdę chciała, żeby znowu jej ufał. - nawet nie wiesz, jak się cieszę - powiedziała, uśmiechając się do niego i pocałowała go w usta czule.

- jezu, jakie to dziwne, ale cie kocham, kocham cie alex vent, nigdy w zyciu za nikim tak nie szalalem, nigdy nikt nie dzialal na mnie tak, jak dzialasz na mnie ty. - usmiechnal sie radosnie i pocalowal ja dlugo i przeciagle w usta. kiedy juz sie od niej oderwal, pomizial ja milo po kolanku. - i co sie dzialo u ciebie przez ostatnie dni? mam nadzieje, ze jakos dawalas rade, czuje sie jak skonczony chuj i kretyn, ze cie tak zostawilem, naprawde. - niewazne, ze to ona zachowala sie jak ostatnia szmata, nawet juz o tym nie myslal, to wszystko przestawalo miec juz znaczenie.

zdążyła wymruczeć tylko, że ona też go kocha, zanim ją pocałował i czuła się jak w niebie. cała niepewność i strach zniknęły. pozostało jeszcze ciągłe poczucie winy, które matt potęgował mówiąc, że to on zachował się jak chuj i kretyn, ale pewnie w końcu z czasem i ono zniknie.
- przestań.. miałeś do tego prawo - powiedziała, przyglądając się jego noskowi i zaraz potem się do niego przytuliła, bo strasznie się za nim tęskniła i chciała być jak najbliżej niego. - skończyłam wczoraj sesję do czasopisma xyz. modelki teraz to straszne divy - poskarżyła mu się, bo ledwo zniosła ciągłe narzekanie i brak chęci współpracy z nią. najchętniej rozszarpałaby je na strzępy. - a co u ciebie? - zapytała, ale chyba nie chciała usłyszeć, że spędziła mu sen z powiek przez ostatnie dni swoją zdradą.

jezu, padl mi internet -.-
- biedactwo. - ucalowal ja milo w czubek nosa, odgarniajac uprzednio niesforne kosmyki wlosow, ktore opadly jej na twarz. - mam nadzieje, ze pokazesz mi pozniej te zdjecia, dobrze wiesz jak bardzo lubie je ogladac. a u mnie, hm, skorzystalem z okazji ze mialem wybitnie duzo wolnego czasu, co wcale nie jest dobra rzecza szczerze mowiac, i troche sie uczylem. i szwedalem. i takie tam. - wzruszyl ramionami, bo bez spotkan z alex jego zycie bylo wybitnie nudne, nieinteresujace i bezsensowne.

- jasne, że ci pokażę, chociaż nie jestem pewna, czy którekolwiek będą na tyle dobre, żeby wziąć je na okładkę - powiedziała, zakładając pasmo włosów za ucho. - swoją drogą, wywołałam nasze ostatnie zdjęcia. jeśli będziesz jakieś chciał, to mogę zrobić ci odbitki - powiedziała, uśmiechając się do matta i cmoknęła go w sam środek ust, jednocześnie kodując w głowie, że musi zacząć szukać jakiegoś lokalu, w którym urządzi własną ciemnie, bo inaczej dostanie bzika przez ciągłe chodzenie do fotografa i wywoływanie zdjęć. - uczyłeś się? - zapytała, starając się ukryć rozbawienie, ale wcale jej to nie wychodziło.

- no oczywiscie, ze chce odbitki. bede mogl wstawic te zdjecia w jakies ladne ramki i postawic w salonie, zeby potem kazdy kto do mnie przyjdzie mogl zobaczyc z jak piekna dziewczyna jestem i mi zazdroscic, o! - zrobil dumna mine, po chwili jednak zasmial sie calkiem uroczo. - tak, uczylem sie. to naprawde takie dziwne? - zmarszczyl brwi, bo on wcale tak nie myslal, zdarzalo mu sie przeciez raz na jakis czas bycie pilnym studentem, a to tez sie liczylo, przynajmniej w jego mniemaniu.

pokręciła głową z dezaprobatą, śmiejąc się pod nosem. pewnie po głowie chodziły jej myśli, jak bardzo go kocha.
- ja już mam u siebie w sypialni zajęte pół ściany - przyznała mu się, bo miała korkową ścianę, więc mogła przypinać do niej zdjęcia, a teraz oprócz zdjęć z dziewczynami miała też mnóstwo samego matta i ich razem, och! - trochę - powiedziała, uśmiechając się z przekąsem i pocałowała go przelotnie w usta. - może powinnam cię z tego przepytać? - zapytała, falując brwiami, po czym usiadła na jego kolanach i objęła go w pasie, opierając głowę na jego ramieniu.