Starbucks

przecież w starbucksie też jest herbata.. a jak nie to zonk, ale jest chyba! ;c więc przyszli tutaj i rozwalił się na krzesełku, chociaż nie, robert jest opanowanym i dokładnym człowiekiem a nie świnią więc kulturalnie usiadł, złożył zamówienie, nawet zdjął swoje okular
- hm teraz trochę żałuję, że cię zaprosiłem bo znów się będziesz ze mnie śmiać. albo jeszcze gorzej! - podejrzewał, drapiąc się śmiesznie za uchem i gapił się chwilowo na sprzedawczynię - wyglądasz na młodą dupcię, jesteś w liceum? - spytał, bo chciał wiedzieć czy potem za seks z nieletnią będzie płacić kaucję, chociaż ma za co

pewnie kiedy zdjął okulary, to pomyślała, że wyglądał w nich jak typowy mafiozo, ale niezbyt długo zaprzątała sobie tym porównaniem głowę, bo w końcu przez myśl jej nie przeszło, że robert do gangsta na sto pro!
przewróciła oczyma, kiedy wspomniał, że znowu będzie się z niego nabijała.
- przecież to niewinne żarty. nie musisz od razu brać ich do siebie - zauważyła, uśmiechając się ujmująco, po czym zagryzła dolną wargę, kiedy tak zabawnie drapał się za uchem. zamówiła jakąś malinową herbatę, bo lubiła, czy coś, a tak serio, to ja nie mam fantazji do wymyślania jakichś bajeranckich, sorunie ;c zmarszczyła brwi, kiedy nazwał ją młodą dupcią, bo z pewnością nie spodobało jej się to określenie, tak jak mnie! miała ochotę zwyczajnie wstać od stolika i odejść, ale opanowała się nie chcąc robić scen, bo pewnie bała się, że robert będzie chciał ją jednak przeprosić, co wcale nie byłoby jej na rękę, gdyby zrobił szopkę w starbucksie, w którym często bywała! - nie. studiuję - odparła oschło i chociaż nie skomentowała młodej dupci w żaden sposób, to nie dało się ukryc, że poczuła się urażona. - a ty co robisz? - zapytała, spoglądając kątem oka na kelnerkę, która szła w ich stronę.

ta kelnerka również zrobiła wrażenie na nim, jednak analizując jej wiek wcale mu się potem nie podobała, więc skupił się na swojej młodej dupci xd na tym zdjęciu w ogóle wyobrażam sobie roberta mafiozę jako gościa w skórze, ale coś mi się wydaje, że skóry są bardziej w modzie dla fashionistek niż dla niego więc powiedzmy, że miał na sobie fajną sportową bluzę!
- nie lubię żartów.. w ogóle ja jestem śmieszny? - ten fragment również był nieco oschły, jednak potem zawiesił wzrok na jej ładną twarzyczkę która zrekompensowała mu to stwierdzenie. pewnie by ukorzyć się przed nią za to jej określenie które tobie i audrey tak się nie podoba to uśmiechnął się do niej szeroko i mam nadzieję że chwilowo zdobył jej serce - o, co studiujesz? - spytał się dość zaciekawiony - ja skończyłem studia, prawo. fajnie nie? a teraz je skutecznie omijam - zaśmiał się i po upiciu łyka kawy oblizał usta i miał ochotę nimi dotknąć najchętniej jej ust.

ale mnie się podoba to określenie, ej! podkreślałam to dwa razy!<3
- nie. to ze mnie jest człowiek suchar - powiedziała, wzruszając ramionami i pewnie chciało jej się trochę śmiać, bo właśnie określiła samą siebie dość niefajnie. zamoczyła usta w herbacie, chciałam napisać kawie, po czym owe oblizała. jak dla niej kelnerka miała całkiem zgrabne nogi, których może jej skrycie zazdrościła, chociaż tak naprawdę nie miała czego! - psychologię - odparła, zakładając pasmo włosów za ucho i patrząc w oczy roberta. uniosła w górę brwi z zaciekawieniem, kiedy powiedział, że skończył prawo, a teraz je skutecznie omija. - co takiego robisz? - zapytała zainteresowana z nadzieją, że nie jest mafiozą, do którego porównała go w tych okularach w żarcikach. pewnie była rozluźniona, co nie oznaczało, że trochę obawiała się jego odpowiedzi, jak i oczywiście brała pod uwagę fakt, że jeśli robi coś naprawdę nielegalnego to jej tego nie powie. nie była idiotką, no i w końcu studiowała psychologię.

no dobra, źle przeczytałam! bawił się przez chwilę sznurkami od swojej bluzy, które mój kolega nazywał fiutkami, i słysząc jej odpowiedzi zajął się patrzeniem w jej oczy i nawet ją słuchał, co było niemożliwe wręcz. prawie nigdy nie słuchał z taką uwagą!
- a tak suchar. bułki są lepsze - stwierdził, potem machnął ręką oriantując się że zaliczył wpadkę ale co tam. podrapał się znów bo się nieco denerwował - psychologię? są tam jakieś podziały tej psychologii. ty pewnie studiujesz kryminalną.. - zaśmial się, ale potem spoważniał bo jakby kiedyś trafił do pudła i ona by go przesłuchiwała nie byloby miło! - aa.. takie tam sprawy. mogę tylko powiedzieć że lubię adrenalinę - nie mógł dziewczynie poznanej kilka dni temu od razu powiedziec, ze przemyca dragi pozdro.

o rany! czym się denerwował, skoro chciał ją tylko zaciągnąć do łóżka? tym, że mu się nie uda? ;c
- twoje szczególnie - powiedziała, śmiejąc się cicho i obydwie przepraszamy, ale nie mogła inaczej! napiła się herbaty, ciesząc, że nie miała jej w przełyku, kiedy powiedział swoją mądrość, bo zapewne by się udławiła. - jeszcze nie wybrałam specjalizacji - uspokoiła go, ale i tak niech jej nie drażni, bo faktycznie mu dokopie, jak się spotkają na przesłuchaniu! przewróciła też oczyma, bo jego żart był całkiem dobry, ale przecież nie mogła mu tego powiedzieć! - a to ciekawe - stwierdziła, uśmiechając się z przekąsem i w sumie nie wiem, do czego dążyła, ale ma pefne! że będzie się zastanawiać, co robi.

denerwował się że przy dziewczynie plącze mu się język i nie umie zachować powagi i w ogóle ona się zamiast go odrobinę bać to się z niego śmieje xd
- nawet nie wiesz jak szczególnie! - mimo że na jego twarzy starała się zachować kamienny wyraz to uśmiechnął się na siłę, no bo jak ona już się śmiała, to nie mogł pozwolić, by wyszedł na takiego sztywniaka! - ojej, to wybierz dziecięcą, może w końcu ktoś mnie wyleczy - to zdanie akurat powiedział poważnie, bo robert czasem zachowywał się jak dziecko, dziecko swoich mafiozowych ojców. za grzeczne zachowanie dostawał takie tam rzeczy w prezencie. - co ciekawe? sama sie przekonujesz, ze jestem ciekawym czlowiekiem! tylko nieco problemowym - dal jej mala wskazowke, chociaz nie wiem czy audrey czegos sie domysli, bo to i tak malo by twierdzic ze od razu jest bandyta! e, nie podoba mi sie to slowo

bo wiedziała, że jej nic nie zrobi! zacznie się bać, jak zachowa się agresywnie w stosunku do niej ;d
uśmiechnęła się do niego z rozbawieniem, widząc jego wymuszony uśmiech. nie rozumiała dlaczego, aż tak się spinał, skoro to były całkiem niewinne i naprawdę niezbyt bardzo uszczypliwe żarciki! postanowiła jednak się trochę opanować skoro robert nie potrafił się śmiać z samego siebie, czego ona go może nauczy, jeśli spotkają się jeszcze kilka razy! xd podparła brodę na nadgarstku, uprzednio wspierając łokieć na blacie stolika.
- eh.. nigdy nie powiedziałam, że jesteś nieciekawy. to ty to sobie domówiłeś. ja chciałam tylko, żebyś zainteresował mnie czymś bardziej niż tym, ze lubisz kawę - odpowiedziała, uśmiechając się całkiem ujmująco i nawet puściła mu perskie oczko! ; o - jesteś problemowy? to chyba niezbyt dobra wiadomość dla mnie - podchwyciła, uśmiechając się z przekąsem.

- oj tam, poznamy się lepiej - zaprosił ją do domu, i dokończymy wieczorem

przyszła tu na pyszną karmelową kawę i może coś słodkiego. otworzyła gazetę, którą przed chwilą kupiła, czytała uważnie stronę, w której były zamieszczone rady żywieniowe. zastanawiała się, czy takie ciastko jest dla niej zdrowe ale nie zrezygnowała z zamówienia

noah wracał od emmy i postanowił wpaść na kawę, bo chociaż wypił ich dzisiaj w nadmiarze, to nie mógł się powstrzymać przed napiciem kolejnej. był nałogowcem, ale nie przyznawał się do tego otwarcie! poza tym będzie się martwił o swoje serduszko na starość. wszedł do starbucksai zamówił kawę. pewnie zwyczajne espresso. zdziwił się, kiedy rozejrzał się po pomieszczeniu w poszukiwaniu wolnego miejsca i znalazł jedynie przy dziewczynie, która czytała jakąś gazetę, czyli cornelii! wzruszył ramionami, po czym podszedł do niej. położył dłoń na oparciu krzesła i przywołał na twarz ujmujący uśmiech.
- można? - zapytał, wcześniej odchrząknąwszy.

oderwała się niechętnie od lektury, która była wyjątkowo interesująca, pewnie już cornelia postanowiła na przyszłość odmówić sobie przesadne jedzenie majonezu. spojrzała na niego i z miłym usmiechem powiedziała
- proszę, będzie mi przyjemniej! - nie powiedziała tego by zacząć flirt tylko by zabrzmieć na fajną dziewczynę i chyba jej się udało? albo właśnie w tym momencie zaczęła ten flirt.. gdy podano jej kawę oblizała zmysłowo usta, bo miala okropnie ochotę na karmel i coś słodkiego, więc była dzisiaj w szampańskim humorze!

udało jej się, ale nie mówię, że noah nie odebrał tego jako rozpoczęcie flirtu. właściwie to sam nie wiedział, jak to odebrać, toteż uśmiechnął się przyjaźnie i usiadł na krześle na przeciwko niej. napił się swojej kawy, przyglądając cornelii znad kubka. spojrzał na jej gazetę i uśmiechnął się przelotnie. nie, żeby był dietetykiem, ale te bzdury, którymi karmiono kobiety go bawiły.
- piszą coś ciekawego na temat fast foodów? - zapytał zaintresowany, uśmiechając się do cornelii przelotnie. nie chciał jej przeszkadzać, ale skoro już się dosiadł to nie chciał też siedzieć w niezręcznej ciszy, jak sądził tylko dla niego. nie umknęło mu, jak zmysłowo oblizała wargi, toteż on swoje własne przygryzł, znaczy dolną ;d

odgarnęła włosy za uszy i patrzyła na niego zdziwionym niewinnym wzrokiem, pewnie w myślach analizowała pytanie, bo wciągnął ją artykuł, ale rozpoczęcie przez noaha rozmowy było dobrym powodem, by dokończyć czytanie gazety w domu!
- eeh, nie piszą. bardziej o tym, co ma dużo tłuszczu cukru i takie tam. wiem już na przykład, że powinnam jeść więcej orzechów! - stwierdziła, bo pewnie miały żelazo czy coś takiego a miała tego niedobór.. niewiem. - z twojej miny można wyczytać, że miałeś nadzieję, że fastfoody to dobre jedzenie! - uśmiechnęła się zajmując swoim smakowitym ciachem

cierpliwie czekał na odpowiedź, a gdyby się jej nie doczekał, to też by jakoś przeżył. pokiwał jednak głową, gdy odpowiedziała i podparł brodę na nadgarstku, uprzednio wspierając łokieć o blat stolika. pewnie zastanawiał się przez moment nad swoim odżywianiem, o które powinien dbać podwójnie skoro jest przyszłym lekarzem, ale jakoś niespecjalnie zwracał na to uwagę.
- w takim razie nic ciekawego - powiedział, uśmiechając się szeroko, bo on raczej nie miał zamiaru przeliczać kcal, które zjadł! roześmiał się słysząc ostatnie zdanie cornelii. - ja wiem, że jest dobre, ale łudziłem się, że może jednak stwierdzili, iż nie jest, aż tak szkodliwie - odparł, uśmiechając się dziarsko, po czym napił się swojej kawy. - noah - przedstawił jej się, uświadamiając sobie, że jeszcze tego nie zrobił, oh!

uśmiechnęła się, ostatnio nie opanowywała tego, co robi z ustami, to może być znak, że coś może się stać.. zamknęła gazetę, bo ją nudziła, jakby zapytał czemu potem ją schowała do torby odpowiedziałaby, że nie chce jej ubrudzić albo inne kłamstwo.
- ja w ogóle czytam nieciekawe gazety. ale pewnie rzeczy wpisują się dna mężczyzn i kobiet - powiedziała, właściwie taka była prawda. zjadła ciastko po czym oblizała się, po czym sięgnęła po chusteczkę by nie wyjść na prosiaczka - cornelia, miło mi noah - wyszczerzyła się i dotknęła swoich koncówek włosów, pewnie wyglądała dziś nieskazitelnie.

no to pogadali, nawet wymienili się numerami, kiedy noah odprowadził conelie pod drzwi mieszkania, a później uciekł do siebie ;x

mathilde siedziała przy jednym ze stolików rozkoszując się swoją popołudniową małą czarną. na talerzu przed nią leżał kawałek jakiegoś ciasta, bo skoro spędziła dzisiaj trochę więcej czasu niż zwykle na siłowni, mogła wyjątkowo pozwolić sobie na odrobinę pustych, nadprogramowych kalorii.

jason, nie żebym zapomniała jakie mu imię nadałam.. wpadł na kawę, bo był w pobliżu, a miał na nią ogromną ochotę. pewnie wybierał się na melanż do teddy'ego, więc nie musiał martwić się, że nie zaśnie w nocy przez za dużą dawkę kofeiny w organizmie. szukał wzrokiem jakiegoś wolnego stolika, kiedy jego wzrok padł na mathilde. uśmiechnął się do siebie przelotnie i podszedł do niej, bo dawno się nie widzieli, a pomimo iż nie byli już razem jason nadal lubił przebywać w jej towarzystwie. pewnie rozstali się, bo uczucie po prostu się wypaliło, sad ;c
- hej, thilde - przywitał się, uśmiechając przyjaźnie, po czym nachylił się nad nią i cmoknął ją w policzek. - czekasz na kogoś, czy mogę się dosiąść? - zapytał, opierając się dłońmi o oparcie krzesła.

- heeej, jasne, że możesz się dosiąść! - momentalnie rozpromieniła się i zabrała swoje graty z krzesła, aby zrobić jasonowi miejsce. - gdzieś ty się podziewał tyle czasu? pisałam ci esemesa kilka tygodni temu, ale chyba mam twój stary numer, czy coś. - 'albo mi po prostu nie odpisałeś, chuju' dodała w myślach, jednak nie miała zamiaru powtarzać tego na głos, jest przecież wyjątkowo uroczym i milutkim stworzeniem. pewnie nawet nie przeklina i przeprowadza starsze panie przez ulicę. ta, jasne.

usiadł na krześle, kiedy zabrała swoje tobołki, ucieszony, że nie będzie musiał szukać już miejsca na usadowienie swojego kościstego tyłka. wziął w ręce menu, marszcząc lekko brwi.
- musisz mieć mój stary numer. zdążyłem go zmienić dziesięć razy od naszego ostatniego spotkania - przyznał szczerze, bo pewnie kilka panienek go napastowało i musiał zmieniać numery. - ale ja mam twój aktualny numer. czekaj.. - powiedział, wyciągając telefon z tylnej kieszeni spodni, po czym wybrał jej numer i zadzwonił do niej, uśmiechając się uroczo. - teraz możesz do mnie pisać, kiedy tylko będziesz mieć wolny czas - puścił jej perskie oczko, po czym odwrócił głowę do kelnerki, która właśnie podeszła i poprosił o espresso. - co u ciebie? - zapytał z zainteresowaniem, odwracając głowę w jej kierunku.

na szczęście miała wyciszony telefon, bo inaczej usłyszałby jakąś wyjątkowo lamerską popową piosenkę, którą ma ustawioną jako dzwonek i by się z niej śmiał :/ - wszystko dobrze! niewiele się zmieniło od naszego spotkania. - posłała mu uroczy uśmiech i wgryzła się w swoje ciastko, czy co to tam było. pewnie delektowała się nim już od godziny, skoro to pierwsza słodycz jaką jadła od stuleci, zapewne. - a u ciebie? słyszałam kilka plotek na twój temat, więc jestem zainteresowana. - zaśmiała się, zakrywając dłonią usta (bo pewnie wypadały jej kawałki tego ciasta jak się smiała. dobra, nie, fuj.)

matthew ma smsa od alex! ;x dobrze, że wyciszyła, bo na pewno by się z niej śmiał, inaczej to byłoby z nim coś nie tak, gdyby się nie śmiał, bo taki jest jason!
- naprawdę? nic a nic? - zapytał, bo nie chciał jej uwierzyć. czuł, że coś przed nim ukrywa, a z drugiej strony, co mu do tego! nie byli już razem, więc nie musiała mu się zwierzać z każdego szczegółu swojego życia, chciał po prostu być miły i zainteresowany jej osobą: dżentelmen! xd - jakich na przykład? - zapytał, zaciekawiony, przysuwając się do niej i uniósł w górę brwi. - ode mnie możesz się dowiedzieć, że dalej nie wyrosłem z bójek i jestem singlem - dodał, uśmiechając się dziarsko i wzruszył ramionami.

- no nic! nawet moja waga stoi w miejscu, włosy nie rosną itp itd. - zachichotała i wzięła ostatni łyk swojej kawy, bo ile można ją pić. - a, słyszałam po prostu o kilku typiarach, z którymi niby się przespałeś... i takie tam. - wzruszyła wątłymi ramionkami. tak na dobrą sprawę dłużej jej to nie interesowało i mógł nawet przespać się z połową miasta, ale co poradzi na to, że ludzie mówią jej takie rzeczy, z racji tego, że z nim była.

ugh i w sumie to idę, więc uciekła bo zapomniała, że dzisiaj impreza i musi się na nią trochę wypięknić!